1.
Kelebeklerin en güzeli
Benekleri siyah olan.
Kelebekler ölümlüdür
Ölümlü doğdu.
Oysa yaşamak içindi gün
Ölmek için yaşanacak
Yaşama hasetle eğildi.
Bir bedenden çıkıp
Başka bedende
Kanatlarını çırptı.
Durmaksızın uçtu
Taşıdı kanatlarında
Tutundu gökyüzüne
Bütün yükleri.
2.
İsimsiz bir rüzgârdan geçip
Derinliklere düştü,
Öyle döndü yeryüzüne.
Önce kanatlarını kuruladı
Ardından uçmayı öğrendi
Bulutları gördü
Uçsuz bucaksız maviliği
Yeryüzüne inmeyen
Beyaz öbeklere uzanarak.
4.
Her insan gibi iz bırakmak üzere çıktı yola
Gökyüzüne yazdı su ve düşleri
Belki işaretti, belki de izahat
Kanatlarını çırpıp uçtu yeniden ufuklara
Toz, toprak kalktı peşinden.
5.
Isadora yalnızdı geldiğinde
Bütün afişler öyle asıldı
Duyurular yapıldı
Bet seslerle megafonlardan yankılandı
Yaz bitimi bir dağın yamacında
Kuruldu karton sahne.
6.
Isadora mevsimlerin telaşını bilirdi
Ay ışığında karanlığı içerdi.
Alacalara su getirdi elleri
Hüznüyle karları eritti
Can verdi dağların yamacına
Otlaklar yemyeşil rüyalara sunuldu.
7.
İnsan geleceği düşünen tek canlı
Oysa o, bilmezdi geleceği
Geleceği umursamazdı
Umursamazlardandı geleceği
Umursamadı.
8.
Bir kez daha uzakülkelere
Uçmaya karar verdi
Endişeleri yüklendi
Yaprak düşerken dalından
Kopardı belirsizliği kendi bedeninden.
9.
Rüzgârdan başka şeydi
Atmosfere aktı, damlara yağdı.
Gece de kendi elemine dönüldü
İsyanlar var edildi akılda
İçine düşülen boşluk savruldu
Yakardı gündüz kıyamına.
10.
Isadora kiton ve tunik içinde
Tiril tiril tertemiz elbisede
Müzik, ritim
Ve dans içinde
Bedenine taşıyordu
Tutku dolu adamlar
Lanetli kadınlar.
11.
Son gelişinde;
Yıkılan bir manastırın melez kızına sesleniyordu.
Bu kaçıncı gelişi
Bu kaçıncı haykırışı.
Bedeninde dört gövde vardı
Biri toprağa, diğeri ateşe,
Havaya ve suya ait.
Toprağın havayla kucaklaşması
Havanın toprakla kucaklaşmasıydı
Ateşin ve suyun çılgınlığı
Çılgın Isadora.
12.
O çıktığı sahnede
Dünya gevezelikten vazgeçerdi
Yüreğinin sönmeyen çalısıyla süpürürdü olacakları
Ayinlerin şamdanı devrilir kas katı kesilirdi insanlık
Ve bütün mabetlerin efsunlu yükü üzerindeyken
İcat ettiği rüyanın peşinden hızla sürükler
Kim kaldıysa büyük iştahla içine akardı.
13.
Isadora her yerdeydi
Isadora toga, stola,
Peploslar içinde
Gelincik misali
Herkes için giyinik
Herkes için çıplaktı.
14.
Baharı getireceğini vaat eden kuzeyli bir rahibe gibi
Kış gelmeden kuzeyli Ringoların kalbini sökmek isterdi.
Baharın söyleyecekleri vardı elbet;
Yaşamdan daha kalabalık ve gündüzden daha cüretkâr.
15.
Isadora Kibele’den kopan bir parça
Bu yüzden her yeri kanar
Her yerini kanatır!
Isadora kutsal beden
Koşulsuz bağışlayan.
16.
Isadora üç kez ağladı
Ağladı üç kez
Üç kez toprağı öptü
Toprak öptü.
Isadora üç kez acıya yattı
Üç kez acıyı tattı.
17.
Büyük savaşlara tanık oldu
Peygamberler ve havariler
Hükümdarlar ve tebaalar
Ustalar ve çıraklar
Arasında yarılan gerçekliği gördü.
Büyük göçlere
Büyük devrimlere
Büyük izdihamlara
Yalınayak koşan çocuklara
Denizin ortasında yanan ateşe
Eteği budanmış dağlara
Kırbaçların şakladığı kaçışlara tanık oldu.
19.
Isadora korkunç olan sahneye çıkmaktı
Çünkü sahne korkunçtu
Korkunçtu sahne
Ve biliyordu bunu
Bildi de.
19.
Sahne büyülü yer
Sahne kübistti
Zaman ancak sahnede
Durdurulur ve bükülürdü.
O da zamanı büktü
Gerçeğin büzüşmesi gibi.
20.
Sahne mutsuzluklar ülkesi
Uzandı mutsuzluklar ülkesine
Sahne hep mutsuzdu
Mutsuz oldu.
21.
Yağmur yağabilirdi, yağdı
Her şeyin üzerine
Kar yağabilirdi, yağdı
Ayaz olabilirdi, oldu
Kuşlar donabilirdi dondu.
22.
Güller solabilirdi,
Güller soldu
Bahçıvan kaçabilirdi,
Bahçıvan kaçtı
Isadora ölebilirdi,
Isadora ölmeyebilirdi.
23.
Biri çıkabilirdi karşısına,
Birileri çıktı
Sorabilirdi onu, sordular
Konuşabilirdi geçmişiyle,
Konuştu geride kalanlarla
Sövebilirlerdi ona,
Sövdüler her şeyine.
24.
Sakladığı öfke çıkabilirdi içinden,
Öfkesi çıktı
Maskeleri düşürebilirdi,
Maskeleri düşürdü
Perde yırtılabilirdi,
Yırttılar perdesini
Sahnesi devrilebilirdi,
Devrildiler sahnesini
Isadora yıkılabilirdi,
Isadora genç yaşta yıkıldı.
25.
Yılmadı, yine de sevdi sahneyi
Vebayla cezalandırılmış ordunun istilasına karşı
Parmaklarının ucunda küçüldü dünya
Üzerinde döndü, çığlık attı
Sakladığı son mızrakla
Perdeleri söktü
Ateşe verdi.
26.
Kıtaları birleştirdi
Birleşmeyecek gibi duran
Düşman kıtaları birleştirdi
Birleştirebildi.
Isadora her defasında doğdu yıkıntıdan,
Doğabildi yıkıntılardan
İçinde boğulan çok insandan.
27.
Büyük şairlerin kehanetine inandı
Sözü alıp üzerine giydi
İcat etti duygudan gölgesini
Gitti sahnenin sessizliğine oturdu.
28.
Isadora kalbine işler
Doğunun en görkemli sarayında
Esir düşmüş küçük prens.
Cesur Isadora
Güneşin yalnızlığı kadar teslimdir felaketine.
29.
Sergey son vaftizi oldu
Başka nasıl doğabilirdi
İkisi de iki tarafın büyücüsü.
Kanmak zorundaydılar birbirlerine
Isadora hayallerle inşa edildi yeniden.
30.
Yine sahnedeydi herkesin gözü önünde
Göğüslerini saldı kalabalıkların üzerine
Isadora çılgın ve cesur dişi
Hep öyle kaldı
Öyle anıldı hafızalarda
Çıplak göğüslü dansçı.
31.
Isadora karanlığa döker gözyaşını
Üzülür tanık olduklarına
Umutsuz ve bezgindir
İçin için kemirir öfkesi
Sonsuzluğa aittir dansı
Sonsuzluk dolmayacak boşluk.
32.
Bu kadar yalnız olmamalı yaşam
Gitmiyor artık ormanlara
İstemiyor denizi de gözleri
Beklemiyor kapının çalmasını
Yolculuk damıtıyor yalnızlığını.
33.
Bu yüzden her dansı
Gölgesine yapışık.
Onca acı ve kaçış
Ağır ağır üzerine yığılır
Ve içine gömer ikizini
Isadora çok ağırdır artık
Taşıyamayacak kadar ağır gelir kendine.
34.
Doğum ve zaman
Bir çocuk ağladıkça durur
Bir oyun oynadıkça uzar
Ve gökyüzü bakıldığında görülür.
Onun bedeni kuşlardan hafif
Bulutların üzerinde yürürdü
Oysa yeryüzüne düşecek kadar ağırdır şimdi.
35.
Tam olamıyoruz kendimize
Aklımızdan uçup gidiyor yaşananlar
Tutunmak için uzaklara bakıyoruz
Uzaklar derin sulardan başka nedir
Eğilip baktıkça kendimizi görüyoruz.
36.
Isadora bize benziyor
Bizle uyuyor, bizle küsüyor
Ve inatla var ediyor etrafımızı
Bir vadinin böğrünü yaran nehir
Ondan doğmuşçasına yarıyor ortamızı.
37.
Isadora yalnız bir medeniyetten değil
Pek çok medeniyetten de doğsun artık
Bir anne çığlık atsın haber versin bize
İnsan başkasından da doğabilir
Güneş oradan doğudan
Kendi görkemiyle doğmuyor mu
Sen de doğ
Sen de.
38.
Her günü yitik, yitirmiş olmayı biliyor
Isadora ışıl ışıl törenin ardından
Küçük bir şala bağlanıp götürülüyor.
Isadora
Isadora
Isadora.
Isadora Duncan, 26 Mayıs 1877’de Amerika’da doğan dansçı. Yaşamı boyunca klasik baleye muhalif kaldı. Modern dansın kurucularından sayıldı ve ilk feminist dansçı olarak bilindi. Komünist düşüncelere yakındı. 1922 yılında Rus şair Sergey Yesenin ile kendisini Rusya’dan çıkartmak için evlendi. İki çocuğunu bir araba kazasında birini de doğumdan sonra kaybetti. 14 Eylül 1927 Paris’te bir hayranıyla otomobilde seyir halindeyken boynundan hiç çıkarmadığı uzun şalın otomobilin tekerleğine dolanmasıyla boğularak öldü.