Dünyanın sonu bu. Hiçbir şey kalmaz ama ayrılık Orada bir mezar kazacağım Yırtık bayrağınla taşı sarılı Ve sonra hoşça kal diyeceğim. İstilalar çağı geçmiş, yoldaşlar da ölmüşler ve yine öksüzüz biz Ne yapabilirim mezarının üzerine iki çiçek koymaktan Ve ayağımı bağlayan zincirleri koparmaktan başka Seni izledim düşün başlangıcından beri Çaresizliğin başlangıcından bitişine kadar, Yerine getirdim...
