Zamanın içinde kısa bir sessizlik olsa da, o an Emine’nin zihninde yıllar geçiyor, yüzlerce kelime kasırga gibi uçuşuyor başını döndürüyordu. İstanbul, bardaktan boşalırcasına yağan yağmurla başlamıştı güne. Doğa ana, ayrım yapmaksızın, şehrin bütün semtlerini yıkamıştı. Kenar mahalle kadınları bugün, daha bir şevkle, dip bucak temizlik yapacaklardı temizliğe gittikleri evlerde. İstanbul’ da bahar temizliği zamanıydı. Emine...
Son Yazılar:
Orhan Gürel Sulu Boya Resim Sergisi PonArt Akademi’de
Bağımsız Sinemada Bir Yol: Driveways
Predator: Vahşi Topraklar
Aklın ve Tutkunun Kıvılcımı: Nikola Tesla
PAOLO-VİTTORİO TAVİANİ KARDEŞLERDEN BİR “KAOS” ANLATISI
Franco: İspanya’da Hafıza Savaşının Elli Yılı
Bedia Ekiz: Yüzey ve Leke’nin Diyaloğu
Ayşen Savcı’dan “Mısralar” Atölye Sergisi
Tozan Alkan Seçiciliğinde #eklitera Kasım Şiirleri
HB Art Gallery’den Yeni Sergi: Süleyman Saim Tekcan-Zamanı Dizginlemek
Düzyazı Şiire Şeytan
Hasan Sarıtaş Galeri’den Yeni Sergi: “Çok Uzak, Fazla Yakın”
KADIN OLMAYI KUTLAYAN TEK FESTİVAL “FEMİNİSTANBUL” 8 YAŞINDA
Köylüler (Şiir)
sefih bir yaşam (şiir)
Dönüş (Öykü)
ÇELDİREN AĞAÇ (ŞİİR)
YOLCU (ŞİİR)
“İBİD. ŞİİR” DERGİSİNİN 10. SAYISI VEVEYA.NET’TE
Kategori: Litera
Anakronik Bir Darbe Teşebbüsü (Şiir)
seninle biz bu dünyada sırt sırta verebilirdik gibi anakronik bir darbe girişimiyle tarihi alt edebilseydim bugünkü bilinç, o günkü heyecan , zamansız mekanlar vejetaryenliğin sorun olmasın için bu barbarlık çağında marine ederdim zamanı sebze sularıyla birkaç bin yıl kadar geçmişe sövüş, geleceğe dönüş, an’a müdahale evrimci anlatıların propagandası ikinci bir emre kadar yasak hava güneşli,...
Kaçmak (Şiir)
Sarı yaprakların inişi gibi Gözlerimde hüzün oturuyor Acı beni parçalıyor Ve yaralar ısınır gaddarlıkla dolu İçimde kök salan hasret doluyum bavulu alıyorum Kalbimi uzak yerlere bırakıyorum Gökyüzünün öfkesi yüzümde patlıyor gözlerim titriyor aklımda tekrar ediyorum Biri beni gözyaşlarımın izinden bulacak… Tersi Gülümsemeler nereye gidiyor? Şiirler kendilerini nerede saklar? Bir parçam hala anıları örüyor Pencereler,...
VAHİY (ŞİİR)
Beni porselen bir bebeğe dönüştürene kadar öp lütfen Yüzüme ölüm gibi gülümse Kalbindeki hayattan bana da ver Midemde kelebekler uçmuyor Birbirimizden başka kimsemiz yok Öyle bir sarıl ki Kaburgalarım kırılacak sanayım Vahiy getir bana Sonsuza kadar unutmayayım Hava inadına hayat dolu Bense bir mermiye sahibim Aile tepeden tırnağa bir trajedidir dersen Ben de sana Bir...
BEN BU DEĞİLİM… (ŞİİR)
Ben bu değilim İki kaş arasında esirdir kıyılmış kalbim İki dudak arasında ezilir biterim İncecik ipek mendillere sarılır yüreğim Zor zamanlarda yakar kendimi veririm Dostun suskun süren kavgasına Sokaklarından geçmişim Dağlarından Şehirlerinden geçmişim Denizlerinden Ayrılık şerbetini içmişim Emek vermişim Tezgâhtan geçmişim Ben bu değilim Zalim bir kıştı kışlada zaman alçalmıştı Ama yaşadıklarımız unutulmamıştı Oysa bütün...
HAYATIN ŞARKISI (ŞİİR)
damlalar düştü kurak topraklara bir ahımla sağ salim döndü köylerine Roboskiler taybet ana ayağa kalktı yere düşen ekmeğini kaldırarak inlemesi kesildi Suriçi sokaklarının annesinin kucağında kaldı Alan Kurdi bebek küçük bir hıçkırığımla nefes almaya başladı George Floyd kalın, kıllı, zalim bacaklar altında ipten geri döndü Şair Şiraz’da tam umudumuz kesilmişken kayıplar geri geldi bir iç...
KENDİNE AĞIR (ŞİİR)
Hayatın tuvalini esmer gülüşlerin rengine boyamaya çalışırken Ruhumun puslu coğrafyasına dağılmış can kırıklarının İzlerini taşıdığını bilmiyordum fırçanın Hangi rengine uzandıysam hayal kurmanın Kendimden biraz daha uzaklaştım Bakıra çalan mesafelerle Bazen ıslık sesleriyle yankılanan Bazen ıssızlıktan damar damar çatlayan Yalnız yarım kalmış ve sahipsiz haritalarda İsmine rastlayabileceğiniz Üstelik sonunun nereye varacağı belli olmayan yollarda, Düşse kırılacak,...
Ölüm Girmiş Mülkümüze (Şiir)
Nemrut’un kızıl zirvesinde Panoramasına bakıyorum tarihin Bin kışı bir yaza teslim ediyor Sırların mührünü sökerken güneş Algı haritasında unutuşun boyası Sesten alfabeye dönüşüyor dilimde Dağları çileden çıkarıyor Tomurcuk gururuyla kalkan başım Üzerinde hayal bulutlarım Pınarından uzaklaşan suların Toprağa uzun bir sessizlik çiziyor Su dilini ögrenen gözlerim Akıp gidiyor tutmaya çalıştığımız Ur’dan, Horasan’dan, Nil’den… Kâhinlerin dalgınlığından...
BENİM İŞİM (ŞİİR)
İsteseydim uyuturdum rüzgârı Senin kıyına çıkacak dalga Benim yüreğimden çıkardı yolculuğuna İnanmak inanmamak sevmek sevmemek Bir kız çocuğunun örgülü Saçları kadar rüzgârdan sonra Gelecek yağmurları beklemek kadar Tohum olmak zor toprakta İlk tohumu atmak toprağa Al yeşillerde gelmek dünyaya Toprak olup söylemek sevdayı Matemine varmadan yaşamın Her içine verileni almak İçindekini dışarıya atmak Toprak kadar...
UM’dan (ŞİİR)
… bir gölgeyi ezer üç kişi – bir düşte – gölgenin başı dik çünkü masum o üç yorgun üç yenik üç yoksun saygı duruşunda gölgeye ve düşe düş sonsuz mudur sevgilim keder beyim ? … düşe sonsuzluğa – yavrularımıza – şefkatle ve merakla bilinmezin göğünden bakmak yerden kurtulmak arzulamak inatla uçmayı el sürmeden hayatlar yoğurmak...









