Şiir neyi içerirse içersin sorunlu bulunma ihtimaline rağmen kişisel bir şeydir ve bu özgünlüğünün asıl kaynağıdır. Kendimizle baş başa kaldığımızda gizlilikle yaptığımız bir eylemdir. Bu şiirin her zaman kişisel düzeyi içermesinin ve ordan da toplumsal ve politik olana gitmesinin de nedenidir. Söz konusu kişisellik kimi şairlerde bizin yerini almaya eğilimli toplumsallık ilgisinden dolayı geriliyor...
Son Yazılar:
Teşbih Çekerken Düşündüklerim (Şiir)
2. Yalçın Gökçebağ Resim Yarışması Başladı!
kiraz ağaçları (şiir)
11. GİO Ödülleri İçin Başvurular Açıldı!
AKM’DE YENİ SERGİ: KAOTİK KENTİN GÖLGESİNDE MANZARA
Defneli, Leylalı (Şiir)
Kalbim Sarsılır Ülke Olursun (Şiir)
Denizlere giden yılan (Şiir)
ÖYKÜM (ŞİİR)
BİBLO (ŞİİR)
Kusurlu Harede Kusursuz Sörf (Şiir)
geri sar. (şiir)
ÖZGÜL AĞIRLIK (ŞİİR)
DAVID CRONENBERG’İN YENİ FİLMİ KEFENLER
Kamboçya Tapınak Şehirleri: Angkor Wat ve Preah Vihear
DESTAN VE ŞİİRLERE TUTKUN BİR SANATÇI: M. LATİF SAĞLAM
Fırça ve boya kullanmayan ressam: Ahad Saadi
YOKLUĞUN SANCISI (ŞİİR)
ESKİ BİR KALP AĞRISI İÇİN (ŞİİR)
Ana Sayfa
Halim Şafak
Yazar: Halim Şafak
AHMET ERHAN ŞİİRİNDE RUHSAL VE HAYATİ ETRAF
Okur özellikle şair, yazar için etrafı canlılardan sonra ev, sokak, köy, mahalle, kasaba, şehirle birlikte kendi hısım akrabası kadar hem ruhsal hem de hayati anlamda edebiyat dünyası oluşturur. Şair, yazar dergilerde, gazetelerde yazmaya ve kitap çıkarmaya başlamakla birlikte söz konusu dünya kan bağı eksenli hısım akrabaya ve kasabalıya, mahalleliye, köylüye komşuya, dosta arkadaşa kastedebileceği gibi...