dörtleme (şiir)

gerçek bir gösteri

1.

saçaklanıp bir çarşı kıyı eşrafında

elbiseden çıkmış bir kadın, parası tükenince–

tanrının bile duyamadığı bir sesle

soyunmuş dünyaya, çatısının altında

tanrı biliyor ya, hiçbir şey bilmiyor dünya!

2.

-karım bir şeyler anlatıyor,

eşyalarımız mezatta

taksitle satıyormuş kendini-

piaf sesinden emin, müslüm can kaybı

bir tuğla daha, kırılıyor gün ortası!

palto

yırtık cebinde iki çocuk

-çocuklar oraya nasıl sığmış?-

derler ki

öncesi vardır paltonun da

ve hiçbir palto

taşıyamaz insanı!

palto, yazılabilir de zamanla

böyledir yaşlandıkça-

“tanrı paltoyu korusun!”

şiddet, evet şimdi

1.

her şey ve her şey, bitmiş

çakılıp kalmış dünya derdine–

konuşanlar, susanlar

gerçeklik bir asansörle

şüyor gibi

2.

paltoyu ceketinin sol cebine

çocukları kibrit kutusuna,

beynini yakan o soruyu…

şiddet; evet şimdi, düşerken hakikatin üstüne!

bugün pazar,

bugün eve bir kedi al

anahtar çoğalt ona, saati kur

kedi ile yemeğe çık, taksiyle git

mamasından ye biraz, sev, okşa

kumundan taş yap kedinin, taşı parçala

camdan bir vazoda, iç suyunu–

kedi evden kaçarsa ona ev al

paran yetmezse sat kediyi

biraz biber domates,

patates ve soğan da al–

 

Resim: Barış Cihanoğlu

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.