Kategori: Kritik

En yakınları olarak gördüğü anne ve kız kardeşi tarafından bile okunmamış bir kitabı yazmış olmak; dahası kitabının hiç satılmamış olmasını da eklersek Sinan’da yarattığı duygu anlaşılır bir hal alır. Kuyu mu? Çukur mu? Yoksa Umut mu? Ülke çukur halini almışken “kuyu” nasıl oldu da birilerinin “umut”u oldu? Ezcümle, en sonda söyleyeceğimizi başta söyleyelim; Nuri Bilge...

Ruben Östlund’un 2017 Altın Palmiye ödülünü kazanan filmi Kare, ülkemizde Mahsun Kırmızıgül tarafından çekilseydi ve adı da ‘‘Kareyi Gördüm’’ olsaydı eleştirmenler topa tutar, kırk yamalı bohça der, bir koltukta birkaç karpuz taşınmasını görgüsüzlükle yargılarlardı. Östlund ‘‘beceremiyor, o yüzden film yerine kürek çeksin’’ önerisine maruz bırakılır, böylesi bir peşin cezaya çarptırılırdı. Yazdıklarımdan ‘‘Kırmızıgül sinemacılığı pekiyi beceriyor’’...

Sermaye düzeni altında yaşamak zorunda olduğumuz bir gün daha bugün… Peki sizce asıl sorun adaletin olmamasında mı? Adaletsizliğe yapılan bu vurgu, ‘Materyalizm ve Diyalektik Metod’ kitabının yazarına göre sosyalistler arasında yaygın olan bir idealizm örneği. Biz de ekleyelim: Aslında sosyalistleri sosyal demokratlaşmaya yönelten bir vurgudur bu aynı zamanda. Şöyle diyor yazar: “Ayrıca, idealist bir yaklaşım...

Büyük şirketlerin yöneticileri için sıkça eğitimler düzenlenir. Adı değişse de içeriği pek değişmeyen bu eğitimlerde ele alınan öncelikli konulardan biri motivasyondur. Çalışanların gelir düzeyi ile motivasyon düzeyi arasında doğrudan bir ilişki olmadığına dikkat çekilir. Gelirin miktarından çok, değişimidir etkili olan. İşçilerin memnuniyetsizliklerinin, itirazlarının, isyanlarının öncelikli açıklaması üretimden az pay almaları değildir. Gelirin azalmakta oluşu daha...

Anlaşılabilir ve kısa bir yazı olacak. Çekinmeye gerek yok. Referans var, dip not yok. Başlığı da hemen kavrayabiliyorsanız problem değil, zira bu yazı da bir sanat yapıtı değil. Kesinlikle. Şiir veya edebiyat hiç değil. Bu yazı sadece bir yazı… Başka bir şey değil. Ben de dolambaçlı yollardan gitmeyeceğim, Türkçe yazacağım ve açıklayıcı olmaya çalışacağım, Çağdaş...

Geçen ay gerek 19. ODTÜ Sanat Günleri-Kaya Özsezgin anması gerek ARTANKARA Fuarı dolayısıyla Ankara’da bir üç gün geçirme fırsatı yakaladık. Öncelikle ODTÜ’deki sergiyi beğendiğimi söylemeliyim, tek küratörlü çalışmanın handikapları aşılmış ve çok seslilik gelmiş. Bence artık büyük toplamlı sergiler çok küratörlü yapılmalı. Bu sanat dünyasındaki tek sesliliği ve hep aynı sanatçıları görme sıkıcılığını aşmanın tek...