Kategori: Litera

Yetimhanelerin mütevazi hayalleri için Gökyüzünden biraz yıldız çalacağım Tanrılığa değil Deliliğe soyunacağım Deliliği övecek Ve tanrılara küfredeceğim Depresyon hırkamı sırtımdan çıkaracak Ve çırılçıplak kalacağım. Gözüm kanlı Kanım ilaçlı İnanç Süt kesmiş ağzımda kurak bir arazi Günahlarım tuzlu bir içki Midem doğmayacak çocuklarımın mezarlığı Peşimden nereye gidiyorsun diye bağıracak kimse yokken Kimsesizler mezarlığına gömün beni Doğmamış...

Zamanın  içinde kısa bir sessizlik olsa da, o an Emine’nin zihninde yıllar geçiyor, yüzlerce kelime kasırga gibi uçuşuyor başını döndürüyordu. İstanbul, bardaktan boşalırcasına yağan yağmurla başlamıştı güne. Doğa ana, ayrım yapmaksızın, şehrin bütün semtlerini yıkamıştı. Kenar mahalle kadınları bugün, daha bir şevkle, dip bucak temizlik yapacaklardı temizliğe gittikleri evlerde. İstanbul’ da bahar temizliği zamanıydı. Emine...

seninle biz bu dünyada sırt sırta verebilirdik gibi anakronik bir darbe girişimiyle tarihi alt edebilseydim bugünkü bilinç, o günkü heyecan , zamansız mekanlar vejetaryenliğin sorun olmasın için bu barbarlık çağında marine ederdim zamanı sebze sularıyla birkaç bin yıl kadar geçmişe sövüş, geleceğe dönüş, an’a müdahale evrimci anlatıların propagandası ikinci bir emre kadar yasak hava güneşli,...

Sarı yaprakların inişi gibi Gözlerimde hüzün oturuyor Acı beni parçalıyor Ve yaralar ısınır gaddarlıkla dolu İçimde kök salan hasret doluyum bavulu alıyorum Kalbimi uzak yerlere bırakıyorum Gökyüzünün öfkesi yüzümde patlıyor gözlerim titriyor aklımda tekrar ediyorum Biri beni gözyaşlarımın izinden bulacak…   Tersi Gülümsemeler nereye gidiyor? Şiirler kendilerini nerede saklar? Bir parçam hala anıları örüyor Pencereler,...

Beni porselen bir bebeğe dönüştürene kadar öp lütfen Yüzüme ölüm gibi gülümse Kalbindeki hayattan bana da ver Midemde kelebekler uçmuyor Birbirimizden başka kimsemiz yok Öyle bir sarıl ki Kaburgalarım kırılacak sanayım Vahiy getir bana Sonsuza kadar unutmayayım Hava inadına hayat dolu Bense bir mermiye sahibim Aile tepeden tırnağa bir trajedidir dersen Ben de sana Bir...

Ben bu değilim İki kaş arasında esirdir kıyılmış kalbim İki dudak arasında ezilir biterim İncecik ipek mendillere sarılır yüreğim Zor zamanlarda yakar kendimi veririm Dostun suskun süren kavgasına Sokaklarından geçmişim Dağlarından Şehirlerinden geçmişim Denizlerinden Ayrılık şerbetini içmişim Emek vermişim Tezgâhtan geçmişim Ben bu değilim Zalim bir kıştı kışlada zaman alçalmıştı Ama yaşadıklarımız unutulmamıştı Oysa bütün...

damlalar düştü kurak topraklara bir ahımla sağ salim döndü köylerine Roboskiler taybet ana ayağa kalktı yere düşen ekmeğini kaldırarak inlemesi kesildi Suriçi sokaklarının annesinin kucağında kaldı Alan Kurdi bebek küçük bir hıçkırığımla nefes almaya başladı George Floyd kalın, kıllı, zalim bacaklar altında ipten geri döndü Şair Şiraz’da tam umudumuz kesilmişken kayıplar geri geldi bir iç...

Hayatın tuvalini esmer gülüşlerin rengine boyamaya çalışırken Ruhumun puslu coğrafyasına dağılmış can kırıklarının İzlerini taşıdığını bilmiyordum fırçanın Hangi rengine uzandıysam hayal kurmanın Kendimden biraz daha uzaklaştım Bakıra çalan mesafelerle Bazen ıslık sesleriyle yankılanan Bazen ıssızlıktan damar damar çatlayan Yalnız yarım kalmış ve sahipsiz haritalarda İsmine rastlayabileceğiniz Üstelik sonunun nereye varacağı belli olmayan yollarda, Düşse kırılacak,...

Nemrut’un kızıl zirvesinde Panoramasına bakıyorum tarihin Bin kışı bir yaza teslim ediyor Sırların mührünü sökerken güneş Algı haritasında unutuşun boyası Sesten alfabeye dönüşüyor dilimde Dağları çileden çıkarıyor Tomurcuk gururuyla kalkan başım Üzerinde hayal bulutlarım Pınarından uzaklaşan suların Toprağa uzun bir sessizlik çiziyor Su dilini ögrenen gözlerim Akıp gidiyor tutmaya çalıştığımız Ur’dan, Horasan’dan, Nil’den… Kâhinlerin dalgınlığından...

İsteseydim uyuturdum rüzgârı Senin kıyına çıkacak dalga Benim yüreğimden çıkardı yolculuğuna İnanmak inanmamak sevmek sevmemek Bir kız çocuğunun örgülü Saçları kadar rüzgârdan sonra Gelecek yağmurları beklemek kadar Tohum olmak zor toprakta İlk tohumu atmak toprağa Al yeşillerde gelmek dünyaya Toprak olup söylemek sevdayı Matemine varmadan yaşamın Her içine verileni almak İçindekini dışarıya atmak Toprak kadar...