Robin Çoban’ın temas, aynı geminin yolcuları, zamana akan,
dönüşüm, sıkışanlar ve dünyamın yükü isimli heykellerinden referansla
zamandan kurtulan bir şey yuvarlanır ayaklarınızın altına
içeri ile dışarı arasındaki diyalektik yaralanır
kırılır ayna ve sorar
hasta ilk neyi yitirir Söyle! çamur ilk neyi
fantastik ve grotesk yarabantları bronz karabasanın sarsıcı etkisi
gri tozlar şiirinden kopmuş dize parçaları
kumaşlardaki aşınma kenevir halatları
mahrem ve mahrum ve mağdur çamurun organları Ateşi yak!
oksitlenmiş polyester mavi süvari gövdesiz kalan nice dev
dayamış ağzını kalbimin ucuna
Yak! gözaltı ve göz ardı edilmiş her şeyi
Eller havaya! yeni bir emre kadar yok sayılacaksın
bağırıyor bu çamura sığmazlık
gafil avlanmış bohem devinimler bağırıyor
arenanın gür ve dikey özünde bütün kostümler hastadır Söyle!
hasta ilk neyi yitirir çamur ilk neyi
kör bir tümcül ateş Eller havaya!
yeni bir emre kadar yalnızsın
çamuru sarmala ve okşa
çünkü gücün arzun kadardır Unutma!
Resim: Sezai Özdemir (Ayrıntı)
Bir Cevap Bırakın