Kategori: Litera

Şair, romancı ve gazeteci Syl Cheney Coker, 28 Haziran 1945 tarihinde Freetown’da doğdu. İlk öğrenimini Sierra Leone’de tamamladı. Yüksek öğrenimini ise, 1966 yılında gittiği Amerika Birleşik Devletleri’nde yaptı; Kaliforniya, Oregon, Wisconsin üniversitelerinde. Kısa süreliğine Sierra Leone’ye döndü. !975’te Filipinler Üniversitesi’nden bir çağrı aldı. İki yıl sonra Maiduguri Üniversitesi’nde ders vermek üzere Nijerya’ya taşındı. 1988’de Amerika...

şatafatlı yaşamın hazları bu dünyaya ait değilmiş gibi görünen bir yüz -ne muhteşem bir tablo!-   dâhi insanları kandırmak kolaydır   lanetli gülümsemesinin karşılığını bir aşk sözcüğüyle aldıktan sonra, ona kurumuş kolunu uzattı —-bu genç vampir, bu kadavrayı hangi mezarlıktan çıkarmış?-   taş kesilmiş bir halde göğüslerini örten tülün arasından zambak beyazlığındaki bir ten kim...

Uçağın kapısına ulaştığımda, yüzüme çarpan o sert rüzgârı hatırladım, bir zamanlar beni hasta eden, kemiklerimin arasına kadar giren, içimi titreten eski, unutulmuş bir tanıdık… Yıllar sonra, o rüzgârda bir yakınlık vardı, sanki biri adımı fısıldadı, Cihan diye, yabancı bir şehirden değil, içimden gelen, belki de çocukluğumun derinlerinden yükselen bir sesle… Bedenin belleği vardır derler hani,...

Turuncu sakalların salkım portakal Merhemden anahtar kelimelerin Döner dolaşır da Gelir acının gediğine konar Şimdi ben gecenin bu vaktinde Yalınayak pijamalı Gizlice girdimse bahçene Maraza meyyalimden değil sadece Her akşam her akşam Tıklatır şiirlerin penceremi Anneme sezdirmeden Gülten Edip Cemal yetmezmiş gibi Söğüt dalıdır uzanıverir geceden Dahasını demeyeceğim ama Aşkolsun Haydar Ergülen

gece gezgini hatıram geçiyor rüya sokaklarından silinmez keder lekesi zamanı bulandıran üzen dudak kıvrımı sözü boğan anlam kırılan ışık sessizlikte kendi ekseninde dönen an geçiyorum zamandan önemli bir önemsiz olarak bırakıyorum izimi yanlış hatıraya işaret ver bana kalbe tüneyen kuş ufuktaki renkle hışırtısıyla gecenin tada sızan ürperişle bir gemi bekliyorum limanda İçinden bir yolcu inecek...

Poseidon’un üç çatallı mızrağı saplansa bağrıma. Dalgaları, fırtınaları dizginlesem: kurtarsam denizle sınanan kayayı. Issız otogarlardan eve nasıl dönülür, göstersen bana. Sen konuştukça iyileşse susmaların etrafındaki yaralar. Kalbinden vurularak ölsem. Sağ çıkabilsem zihnimden.   Resim: Caspar David Friedrich  

Kuruduvarın üstündeki altmış ikili kedi miyavlayınca görünüyor, ilerde bomboş yaz tarlaları. Yaz tarlalarının üstünde çın çın ötüyor gökyüzü, kuş çizgileri silinmiş, düşmüş kanat- cümleden – cümle kanatsız kalmış, denize inen yolun iki kenarında tek tük ağaçlar beklemekten çok beklemekten küçülmüş, nereye gideceksin, dön dolaş, …yine yaz tarlaları, aynı göğün altında, sönük altında. Yaz tarlalarında git...

Gece eteklerini topluyordu bulutların üzerinden Gözleri penceremde Ben, dilimde birkaç yarım cümle dün geceden ve içimde sönmeyen bir umut Sabır topluyorum gizlice Perde kıpırdadı hafifçe bir ışık eşiği geçti usulca Ne telaş vardı gelişinde ne de gidişinde acele Her şey olması gerektiği kadar yavaşdı Bir bulut geçti gökyüzünden olası yükü yağmur Kararsız, Tembel bir gün...