Yazar: Yiğit Özdemir

Roman, klasik tanımlamasını modern felsefenin özne kategorisine borçludur: kısaca söylersek bir romandan bize öznenin oluşum sürecini serimlemesini bekleriz. Özne, olayın öncesinde hazır halde yoktur, bir malzeme olarak, bir örüntü olarak vardır. Olaylar bu malzemeyi işler ve o örüntüyü beden bulmuş bir faile dönüştürür. Bu anlamda, romanesk örnekleri Roma’ya kadar götürebilmekle birlikte esas itibariyle Hıristiyan bir...

Her sanatçıdan bir Pir Sultan Abdal olması beklentisi popülist/halkçı damarı şekillendiren şeyse, kayıtsızlık ve sinizm sadece bu beklentiyi eleştiren duruma özgü değil. Türkiye’de hele genç sanatçılar arasında protesto revaçta değil. Protest işler görünürlük kazanmanın bir başka yöntemi olarak işlev görmekten öteye gitmiyor. Bunu anlamak için çok fazla eşelemeye gerek olmamasına rağmen, muhalif/sol sergiler açan galerilerin...

Deleuze Fark ve Tekrar metninde Hegelyen diyalektiği eleştirirken onun bir dolayımın ürünü olduğundan, dolayısıyla soyut bir hareketin temsili olduğundan bahseder. Dolayısıyla bu hareket, düşünselleştirilmiş bir harekettir. Marx’ın Brumaire’ine referansla değindiği tiyatro metaforu ise, benzer bir hatanın Marx tarafından, materyalist diyalektik nezdinde tekrarlandığı fikrinde olduğunu gösterir. Bu değinileri cepte tutmak kaydıyla John Berger’ın “Görmeye Dair…” adlı...

Genelde Karl Marx’ın ideolojisini kurduğu modern Komünizm fikriyatının bir neferi ve münevveri olarak görülmekle birlikte, Nazım’ın yaşadığı dönemin Alman felsefesinin kafasını epeyce kurcalayan Friedrich Nietszche konusunda genelde suskun olması acaba neyin belirtisi olarak görülebilir? Şiirsel dil hakimiyetini kurduğunda, Dionysosça bir yaşamla ancak insanlığın özgürlük duygusuna erişebileceğini savlayan Nietszche ile inşacı bir şiiri, şiirin “yapıldığını” savlayan...

Sanatın bir çeşit sağaltım mekanizması olduğu, üretiminden alımlanmasına bir çeşit ruh sağlığına tekabül ettiği, şu ya da bu akımını, üslubunu veya anlayış kriterini savunalım, herhalde sağduyuya sunulduğunda kabul edilebilecek bir önerme. Deliliğin estetik bir edim haline getirilebileceğini bile savunsak, bu en fazla estetize edilmiş bir sayrılık olacaktır, ki genellikle de öyledir: banal bir duyarlılık gösterisine...

Yazıya başlamadan önce ne mazisiyle, ne kuruluş amaçları ve saikleriyle ilgili herhangi bir kafa karışıklığı bırakmamak adına Akademi üzerine kısa bir tarihçeyi gözler önüne sermemiz boynumuzun borcu. Akademi, Fransız Devrimiyle beraber sanatı bir disiplin haline getirme çabalarının bir devamı olarak kuruluyor, kurumsallaşıyor. Amacı, derdi, gayesi, sanatın kurallarını doktrine etmek ve sanatın nasıl yapılıp nasıl yapılmayacağıyla...

Sanatın duyusal/duygusal bir pratik, dehanın ise tarihin veya doğanın mistik bir ürünü olduğuna dair burjuva yargılar geçtiğimiz yüzyılın estetik alanını dağlamışken, sanat eserinin kökenini soruşturmak her zamankinden daha gerekli görünüyor. Son 150 seneye görsel anlatısını kazandırmış sanat pratiklerinin her şeyden önce insanlık durumuyla nesnel bir şekilde ilgilendiğini göz önünde bulundurduğumuzda, sanatın materyalizmle olan ilişkisini daha...