aparkat (şiir)

beyanlar ki gizlemek sakınmak
azamet satıp durmak üzerine
cilveli seslerde susmak bir de

istatistiklerin yalan söylediği
seri çocuk cinayetleri açık yara
uçları zarifçe kesilmiş saçlar bihaber

zulümsüz toprak yok
yerin yüzünde tımar edilen
ve hiçbir sıkılı yumrukta

karanlığın nesneleştiği
rahneler beliriyor kendi olma çabasında
baldırlarımızdaki çiziklerde

çevresi kordonla çevrilmiş hiçbir yer
ring değilse de
dövüşün geçtiği her yol ring

fakat dövüş sert
yol yılankavi
çalı dikenli hilal incecik

üç uyarı bir ihtar
müsabakada eksi bir
ter göğsümüzden buharlaştıkta

ileri geri yanlara doğru
hayvanın ufak çapta başkaldırışı
manevra gürleyen ateş manevra titrek

güya bütün istikametler
ölmeden önce ölmeye
varlığını göstermeye uğuldamaya

ayrım çizgisinin şimdiliği diyor
kararlı yol alıyor gelecek dalgalı
ve partiküllü geçmişe tahavvülde

gönlümüzden geçenler
ikişer ayak merdivenle çıkılan evlere
evler dışarıya açık havaya

tertemiz yontulmuş bulutlara
düşüp duran meteorlara düşkünlüğümüz
biraz olsun rahat bir nefes almaya

rüzgâra bükülü kola sağanağa
taze biçilmiş ot kokusu tutmuş havaya
nehrin yüzündeki aynaya akışa kayrağa

 

Resim: Şevket Sönmez

HİÇ BİR ADIMI KAÇIRMAYIN

EK Dergi Mail Bültenine Katıl

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.