Hayatının ve sanat yaşamının son on yıllık sürecinde, Beuys sosyal heykel kuramını bulma umudunun üzerine gerçek bir ekonomi politik inşa etti. Beuys’un ekonomi politiği, insanın evrensel yetisinden daha fazlası olan yaratıcılığa demir atmıştı; insanı insan yapan şey buydu. Kendisini ayaklarından yakalayıp bir heykel misali mühürleyen bir hastalık sonucunda Joseph Beuys, 21 Haziran 1986’da, Napoli’deki Capodimonte...
Son Yazılar:
Saf Laylom (Şiir)
KORİKOS KALESİNDE KAÇ AKŞAM (ŞİİR)
Uriel’in Izdırabı (Şiir)
Yazma Oyunu
PEKİ SUNUCU KİM OLACAKTI? BEN GAZZARA
SIFIRDA YÜZMEK (ŞİİR)
ÇAVLAN (ŞİİR)
DÜŞÜNCENİN COĞRAFYASI
CENK MISIRLIOĞLU’DAN KUŞADASI’NDA SERGİ: ‘ADANMIŞ ZAMANLARA BİR DÖNÜŞ’
RUHUMDA HASAR TESPİT ÇALIŞMALARI (ŞİİR)
Dejavu (Şiir)
VAROLUŞ REFLEKSİ: EDEBİYAT
SOYSUZ AT (ŞİİR)
Omeomeria (Şiir)
DENİZLERİN DOĞRULUĞU (ŞİİR)
Körlük Üzerine
Bir Entelektüel Harita: Baudrillard’ın Nietzsche’den Simülasyona Yolculuğu
G-art Galeri’den Genç Sanatçılara Alan: ‘Artist at the Corner’
28 YIL SONRA: ERKEKLİĞE DEĞİL OLGUNLUĞA GEÇİŞ YOLCULUĞU
Etiket: Duchamp
DADAİZM VE ERCÜMEND BEHZAD LAV
Birinci Dünya Savaşı öncesinde Marcel Duchamp ve Francis Picabia gibi isimler yaptıkları girişimlerle o zamana kadar var olan sanat akımlarına ve bu akımlarda oluşturulan eserlere karşı çıkarak dünyada kuralsızlığı ilke edinen bir sanat akımının doğumuna önayak olmuşlardır. Birinci Dünya Savaşı’nın başlamasıyla birlikte tarafsız ülke olan İsviçre’ye sığınan Tristan Tzara, Jean Arp, Richard Hülsenbeck, Marcel Janco,...
Andy Warhol ya da Mükemmelleşmiş Makine
Sanat severleri Campbell’s çorba konservesiyle yüz yüze getirerek zaten çoktandır neye dönüşmüş olduklarını tescil eder. Sanat severler tüketicidir ve resim bir metadır. Yine de Warhol bu duruma şahitlik eder; sinik bir ayna misali içeriğe kendinden bir şey katmadan olduğu gibi yansıtır. Şayet sanatta modernitenin tüm umudu yaratıcılık, yabancılaşmama, şeyleşmeme mitlerine bağlıysa, Warhol modernist değildir. Joseph...