“Dokuz on yaşlarındaydım. Evde babamın özel davetlileri yemeğe gelmişti. Babam ünlü bir sanayiciydi, arkadaşları da öyle…. büyük iş adamlarıydı. Masa kurulmuş hepimiz yerlerimizi almıştık, masada en az 14-15 kişi vardı. Babamın bir arkadaşı-oda ünlü bir sanayiciydi- hani konuşsun diye çocuğa soru sorarlar ya…bana döndü
“Louis büyüyünce ne olacaksın?” diye sordu.
Biraz düşündüm “ben film yapımcısı olacağım” dedim.
Masada büyük bir sessizlik oldu.
Babam çok sinirlenmişti bu cevabıma. O iş adamları için film yapımcısı olmak çok önemsiz bir işti. Hele böyle varlıklı birinin oğlundan bunu duymak… Babam bana döndü adeta bağırarak
“Louis hemen masayı terket, odana git” dedi.
Masadan sessizce kalktım merdivenlerden odama çıkarken arkamdan konuşuyorlardı. “Daha çocuk canım ne dediğini bilmiyor”
Merdivenlerden odama giderken kararımı verdim: “ben film yapımcısı olacağım.”
Louis Malle yapımcısı olduğum Behind The Camera programımın stüdyo çekimlerinde bunları söylemekteydi. Kendisi programıma gelmesi için en çok uğraştığım kişiydi. New York’taki ofisini haftanın iki günü arayıp asistanınla konuşup kendisini programıma davet ediyordum. Bu işleme dokuz ay devam ettim.
Her haftanın salı ve cuma günleri aradığım ofisindeki asistanı ile samimi olmuştuk.
Malle, kendisi ve filmleri konularında konuşmayı sevmiyordu. Oysa ben Fransız sineması üzerine kitapları olan daha sonrada Columbia Üniversitesi film bölümü başkanı olan Annete Insdorf’la üç ayı geçen bir süre birlikte çalışmış, Louis Malle programı sorularını belirlemiştik.
Devamlı aramam ve ısrar etmem işe yaradı. Dokuz ayın sonunda kendisi programda olmayı kabul etti ve çekim stüdyomuza geldi. Bana gülerek “ofistekiler o kadar ısrar ettiler ki lütfen git programda ol, o zaman telefon etmeyi keser dediler“ dedi.
“ben yeni dalga akımı film yapımcılarından değilimdir. Onlardan çok önce ilk filmimi yapmıştım. Hatta Truffaut’nun benim filmimden etkilendiğini yazdığı çok nazik bir mektubu bana göndermiştir. Belgesel film yaparak sinemaya başladım. Jacques Cousteau ile deniz altı belgeselleri yaptım.”
The Silent World /Sessiz Dünya isimli bu belgeselle Cannes Film Festivali’nde en iyi belgesel film ödülünü almıştır. 1957 yılında ilk uzun metraj filmi olan Ascenseur pour Lechafaud/İdam Sehpası filmini yaptı.
“Benim için filmde oyuncu ve çok önemlidir. İlk filmlerimde Paris’te Comedie Française‘de sahnede izlediğim Jeanna Moreau ile çalıştım. Kendisi nefis bir oyuncudur. Oyunculuk çok önemli, My Dinner with Andrea filmi iki kişinin masa başında iki saate yakın konuşmasıdır . Konuştukları konular ne kadar ilginç olsa da seyirci aynı masa başında iki kişinin konuşmasını izlemekten sıkılır. Seçtiğim oyuncularla aylar boyu çalıştık, filmi önce bir tiyatro oyunu olarak sahnede seyirciye sunduk. Tiyatroya gelen seyirciler ilgiyle izlediler. Sonra film çekimine başladım. Çok iyi bir denemeydi. Birde müzik çok önemli filmde, ben şanslıydım ilk filminin müziklerini Miles Davis yaptı.”
Genelde psikolojik gerilim ve drama türü filmleriyle tanınan Malle, Fransa’dan Hollywood’a geçen bir yönetmendir.
“ABD çok ilginç geldi bana, konular, bölgesel değişiklikler çok renkliydi. Pretty Baby filmi New Orleans’a has olan bir filmdi, Daha sonra Atlantic City‘i yaptım. O güne kadar burası ABD’nin doğu yakasındaki kumar oynama kenti olarak bilinmekteydi. (Amerika’da kumar oynatabilme yetkisine sahip sadece Las Vegas ve Atlanic City bulunmaktadır) Oysa o kentinde kendine has bir yaşamı vardı. Las Vegas’taki gibi olan büyük gazino-kumarhane otellerin arkasında bir kendine özgün yaşayan halk vardı. Onların yaşamı, onların dünyası çok ilginçti.”
1978 yapımı Pretty Baby filmi, New Orleans ta genelevde büyüyen 12 yaşında bir kızın öyküsüdür. Yaşanmış gerçek bir yaşam öyküsünden yazılan filmde genç kızı Brook Shields oynamıştır. Malle filmdeki oyunculara çok önem verir. Pretty Baby filmi için gerçekten 12 yaşında bir kız aramıştır. Yapımcıların o dönemde Taxi Driver filminde çok başarılı olan Judy Foster’i oynat ısrarlarına, “o 14 yaşında ben 12 yaşında birine bakıyorum” demiştir.
Malle sinema tarihine filmlerinde rol verdiği Jeanna Moreau’dan sonra Brooke Shields’i de uluslararası ünlü oyuncu yapmıştır.
Behind The Camera: Louis Malle programında Fransa’da yaptığı ve ABD’ye gelince yaptığı filmlerin arasındaki farkı iyice ortaya çıkardık. Sanırım kendisine etkilide olduk. Programımızdan sonra, Malle yıllar sonra Fransa’ya dönüp çocukluk anılarıyla dolu bir film yaptı. Tamamen otobiyografik olan Au Revoir les Enfants/Elvada Çocuklar filmi Venedik Film Festivali’nde Altın Aslan (en iyi film) ödülünü kazandı.
Bir Cevap Bırakın