Bugün de geçecek hiç anlamadan
bari çiçeklere su vermeyi unutma
akşam olacak, çekip gidecek güneş
kuşlar uçacak bilmediğin bir yere
sezdirmeden sokaklara inecek karanlık.
Akarsular beklemez kimsenin gelmesini
durmadan akar; anla, sen de dışarıya çık
nasıl olsa her yerde gözaltındasın
duy içindeki bağıran sesi
bir şeyler yap işte, artık iyileştir kalbini.
İnsan diye dolaşan yaralara bak
onlardan birisin, zamanın da somurtkan
anıların delik deşik, iyileşmez hiçbiri
çocuklar ağlarsa kuşlar da gider
açan çiçekler bile yenilgi olur biraz
hâlâ bekliyorsan bir kentin çıkmazında
daha bir yıpratıcı olur gelmeyen haber.
Herkes eziliyor günlerin arasında
artık ayaklan, yürü üstüne ölümün
kimse alıştıramasın çocukları acıya
ayaklan, akşamı öyle bekle
ayaklan, biten gün öyle kalsın aklında.
Fotoğraflar solar, gün gelir silinir hepsi
hayatı savunan eylemler kalır sadece
onları düşün, yeniden uyandır sokakları
umutsuzluğa düşme, korkuyu da parçala
başlasın o duygu fırtınası
kendine de yenilme
bir daha düşme hançerinin üstüne.
Resim: Ekrem Kadak
Bir Cevap Bırakın