Sessizlik (Şiir)

dalgalar ve alevler

kopuk uzam, imgenin felaketi

ve tutsağı olduğun sonsuzluk

imkansız var oluşun oluşu

de ki;

biz bir başkasının ölüleriyiz çoktan

hareketsiz, yaralayıcı, soğuk

bağıran, inanmayan gözlerle baktığımız dünyada.

 

Ey zamanın

ve ölçüsüz dönüşün kaynağı

o her şeye sızan dehşeti yaşamın.

Ben miyim bu,

bu ben miyim yaşayan?

sürüklenen ve kalan değişmeden,

biçimi olmayanın yankısında?

 

Oluşun olanaksızlığıdır olan

ya da nesne deneyiminin sonlu eşiği

üç gün, yedi ölüm geçti üzerinden

uyuyup

boğdum kendi sularında zamanı

bu hangi göğün mavisi şimdi

söyle

nedir bu boşluğu böyle ağırlaştıran?

 

Resim: Edward Hopper

 

 

 

HİÇ BİR ADIMI KAÇIRMAYIN

EK Dergi Mail Bültenine Katıl

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.