dalgalar ve alevler
kopuk uzam, imgenin felaketi
ve tutsağı olduğun sonsuzluk
imkansız var oluşun oluşu
de ki;
biz bir başkasının ölüleriyiz çoktan
hareketsiz, yaralayıcı, soğuk
bağıran, inanmayan gözlerle baktığımız dünyada.
Ey zamanın
ve ölçüsüz dönüşün kaynağı
o her şeye sızan dehşeti yaşamın.
Ben miyim bu,
bu ben miyim yaşayan?
sürüklenen ve kalan değişmeden,
biçimi olmayanın yankısında?
Oluşun olanaksızlığıdır olan
ya da nesne deneyiminin sonlu eşiği
üç gün, yedi ölüm geçti üzerinden
uyuyup
boğdum kendi sularında zamanı
bu hangi göğün mavisi şimdi
söyle
nedir bu boşluğu böyle ağırlaştıran?
Resim: Edward Hopper
Bir Cevap Bırakın