Şiir, esas itibariyle, şiirin kendisinden daha fazlası ve daha başka bir şey olandır. Ya da daha doğrusu, şiirin kendisi, şiirin aslında hiç olmadığı bir yerde daha yerinde olabilir. Anlıyorsak eğer, eğer şu ya da bu şekilde bir anlam eşiğine erişiyorsak, bu şiirsel olarak gerçekleşir. Bu şiirin bazı anlam biçimleri ya da erişim aracı oluşturduğu...
Son Yazılar:
ÇELDİREN AĞAÇ (ŞİİR)
YOLCU (ŞİİR)
“İBİD. ŞİİR” DERGİSİNİN 10. SAYISI VEVEYA.NET’TE
Zihinden Sağ Çıkma Denemesi (Şiir)
Yaz Tarlaları (Şiir)
GECE-GÜNDÜZ (ŞİİR)
SOSYAL ÇELİŞKİLERİN MİSTİFİKASYONU OLARAK BUGONIA
Nikaragua: Devrimin Ateş Nefesli Kalbi
Kuyu (Şiir)
GECENİN AKVARYUMU (ŞİİR)
Fırat Altındal: Femme-cactus Resimleri
Bildiğimiz Akademinin Sonu mu?
RESİMDE YEDİ FİGÜRATİF YEDİ GAM
FANUS (ŞİİR)
Altın Yağmur Kuşu (Şiir)
Masumlar Safı (Şiir)
Çocukluğum (Şiir)
Kıyısız Fotoğraf (Şiir)
UÇURUM (ŞİİR)
Ana Sayfa
Auschwitz
