Bizim gençliğin hiç bayramı olmadı
Erteleye erteleye altmışı bulduk
Yine de güzelmiş o yaralar
Hiç değilse kendimiz kanatıyorduk
Başımızda uçuşan akbabalar
Leşimize değmeden kaçıyordu
Ölümüzden bile korkuyordu tanrılar
Azrail cesedimizi kanla parlatıyordu
Artık rüzgârın bitti diyor annem
Kendimi sürüklediğim patikalar kaplumbağa yatağı
Aşka deli cesaretiyle yüklenmek ağrıma gidiyor fakat
Karşımda çocuk yok, savcı inandırıcı bulmuyor ifademi
Ceketimi astım duvara
Gömleğin kollarını sıvadım bekliyorum
İnsanlıktan çıkmış adamlar gözlerini belertiyor
Kafa tokuşturacak mecalim kalmadı çakallarla
Paramparçayım ve bunu sadece ben biliyorum
Ruhumu toplayacak meleklere Allah sabır versin
Resim: Sezai Özdemir (ayrıntı)
Bir Cevap Bırakın