ÖZGÜL AĞIRLIK (ŞİİR)

Sadece insanlar para kullanır

Sen köpek misin diye bağırdı yanından geçen adama

Ve sen kedi misin? diye sordu kadına

Ya sen dedi bir semender olmadığından

Ne kadar emin olabilirsin ki?

Para ve insan ne korkunç bir ikili

Ayladı kadın hööö’ledi adam

Semender bir ara sokağa dalmıştı çoktan

Ölüler kadar bilemezsiniz her şeyi dedi

Ölüler zarif akrabalarım benim.

Sizlerse özgül ağırlığı nefesimin

Kızdı kalabalık küfürler başladı

İtişenler sağa geçti kakışanlar sola.

Polisi aradı komşusundan nefret eden kişi

Ambulansı aradı kocasından dayak yiyen

 

Bir doktorum var o da etten dedi deli

Aynı ilacı kullanıyoruz aynı

Aynı yıldıza bakıyoruz aynı

Aynı şekilde delirmediğimizden

Bir mahcubiyet var tabi.

 

Sonra geldiler götürdüler onu

Beni bıraktılar çöplerin arasında

Doğru şeylerle eğri şeyler arasında

Yok, sayılmak ölümden beter

Ağzımda naneli şeker

Adım Gurbet Gezer

Beni de görseniz yeter

Demek istedim ama sustum

Sessizlikte küçüldüm korkuda kayboldum

Üstüme basıp geçtiler

 

Resim: Temur Köran

 

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.