Jandarma (Şiir)

“Jandarma daima nesirde kalacaktır

Eşkıyalar silahlarını çapraz astıkça türkülerine

Ve bu dağlar böyle eşkıya güzelliği taşıdıkça”

Cemal Süreya

 

Eylül kurak, can çekişiyor her şey

Yazın tozu üstümüzde hâlâ ve siyaset

Kanunla korunan bir şey kaldı mı?

Akbelen’den sökülüyor zeytin ağacı

Köyün düzü, dağın eteği

“Her yer jandarma”*

 

Doluşuyor minikler okul sıralarına

Beton bahçelerinde tozlu teneffüsler

Öğretmeni ekmeğinin derdinde

Liselisi dövüşüyor onun için

Okul kapısı, penceresi, bahçesi

Her yer jandarma.

 

Meydanlar hıncahınç, özgürlük isteğinde

Adalet sökülen bir zeytin, barış suç

Şafak operasyonu, tutuklu yargılama

Adliye sarayının, belediyenin önü

Her yer jandarma.

 

Kızlar sahnede şarkı söylüyor

Yeniden üretecekler gençliği

Eteklerini çekiştiriyor devletin eli

Namusu kadın etinde arayan şehvet

Konser alanları tiyatrolar

Her yer jandarma.

 

Kalemin gücüne uyanır sözcükler

Kara satırlarda ise alabildiğince sansür

“Hürriyet!” desen kaybedersin kendininkini

Gazeteler radyolar televizyonlar

Her yer jandarma.

 

Özledik cumhuriyetin aydınlık günlerini

Elele kadın erkek, omuz omuza bir halk…

Bir tuğra gibi kullanıyor dolma kalemini

Yek avaz çıkan bolca hakaret

Meydanlara doluşmak, sokakta yürümek

Her yer jandarma.

 

Ekmek, su, simitten pay verir

Park köşelerindeki bank da yaşlıdır

İşe gelip giderken soluksuz metrolarda

Ödenecek faturalar ve kira

Silah gibi başına dayalı, mutsuz

İnsanca yaşamak hangi bahara

Her yer jandarma.

 

Koca cipiyle minik su çukuruna hızla giriyor

Bilmem ki görgüsüz bilmem ki kötü

İnip dayak atıyor bir de babaya

İnsan ne zaman çıktı insan olmaktan

Kanun ne ara bu kadar düşman bize

Jandarma kimden yana

Onlar da bizim oğlumuzdu

Her yer jandarma!

 

* İkizköy Muhtarı Necla Işık bildirdi, “her yer jandarma!”.

15 Eylül 2025, Akbelen’de zeytin ağaçları sökülüyor…

 

 

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.