İnbu Bel Arhi (Şiir)

ay kavminin şavkı dönünce

meydanın sargısında yel seslendi

                    Asinnu nehir kenarında

                    açtığı çukura kan döksün

                    sürsün altın çemberi yedi kez

                    havanın dövüldüğü yerde durmasın

                    karıştırsın kırlangıç kanıyla servi yağını

                    Tasritu’da yatağına kat kat sürsün

ki şebboyların arasındaki tülden gizemli göğü gören olsun

hem lacivert sürmesini çekince çalkalanır kehribar

kimi görse sen sanır kimi görse gök

mavi alacası seni Huzurina’ya atar

dolaştırır yağmur boylu yaprak saçlı zamanları

yerleşir meneviş yurduna mür ile Atrahasis

başlar nehrin imtihanı azap ile dua akar

başlar ay kavmi baskını

sayısız çığlıkla berelenir sazlık

                 Pihhuniya sen kuzeyin gücü

kahin okusun subu tabletlerini

dönsün suyu delen iskit oku

geri versin solan kanı

sayıklasın dili kesik sözü esrik

Eya büyüsün uzasın kolları

ki bitsin sürgün çağrısı gizemli göğü gören olsun

hem lacivert gerdanı parlayınca salınır bozkırın tacı

kimi görse sen sanır kimi görse gök

mavi alacası yedi sürgüyü açar

davullar çalar meydan boyunca

bakır kase el el dolaşır

söyleşir dubban kamışları

size hayırlı bir kader vereceğiz

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.