HAZAN DER Kİ; BIRAK YAĞSIN (ŞİİR)

Eril aklın iğdiş ettiği insanlık ,
aynı kafayla, dişinin yaratıcılığını zedeleyerek zimmetine geçirme arzusunda,
katılaştırdı İnsanı.
Tabiatın doğasına patronluk taslamak,
Küresel ısınmayla “New Age “ yeni bir sonbahar inşa ediyor.
Ve bu, yüreğin soğuk tankında hayatı dondurmakta!
Sahte isyankâr ruh haliyle, İnsan betona dönüşüp sertleşti.
Ezildiğinde, toprak sertleşir
Ezilenlerin dünyasında , ezildiğinde İnsan, sertleşir.
Vakit bu demdir ,
Dünya’nın masumiyeti üzerine düşen Asit yağmurunun önünü kesmek için,
Göktarlanın göbeğine sözlerimden şiir tohumlarını atmanın zamanı geldi.
Hasat mevsimi geldi .
Bulutların peşinden koşarken rüzgar,
o kovalamacada
Bir kile şekil veren ve hayatı adeta “bir oyun” addeden İnsana.
soru verir sualini  düşen Sonbahar yaprakları
“Ala sen söyle nedir bu Küre-I Arzı , derin bir mezarın dibine batırıp gömen şey ?”
Cevap ,Her biri ya kurban ya da sahte cesur olan sokaklarda kaybolmuş kimliklerin
dudaklarından dökülüyor .
“Aslında Biz ,harika bir bahçede Düşler Ülkesi’nin taslak tasarımlarını hayal ediyorduk.
Sonra Dünya;yı lastik bitkiler ve plastik toprakla örtülü,
Ve sarılı halde bulduk”.
Dedi . Beton gökdelen kulelerinin ormanında kaybolup sürüklenmiş İnsan,
Sahte güç peşinde koşan o iktidarsız ve açgözlü iştahıyla .
Toprak, sonbahar esintisiyle flört eden derin bir nefesi içine çeker
Hazan der ki ;Yağmur yağsın !,
bırak yağsın da ,Küstah kibrin, hakikatin şeffaflığı üzerindeki kara lekeler,
Uzaklaşabilsin.

 

Resim: Harun Antakyalı

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.