Ateşle oynama denen çocuk büyüdü. Ateşle yepyeni bir resim yapma yöntemi yarattı: Ahad Saadi.
Ateşle çizim yapma anlamına gelen Azarnegari Ahad Saadi tarafından bulunup. geliştirilen bir resim yapma tekniğidir.
1999 yılından beri bu yöntemle çalışan Ahad Saadi, eserlerindeki her bir rengi ufak olarak kesilmiş kumaş parçalarının ateşle yakılarak üst üste yapıştırılmasıyla (bazen 20-25 katman) oluşturuyor. Üst üste yapıştırılan kumaş katmanları resme inanılması güç bir derinlik kazandırıyor. 2008 de Tahran’da resmi kayıt altına alınan Azarnegari tekniği, Ahad Saadi’nin çeşitli ülkelerde açtığı resim sergileriyle ününü uluslararası boyuta taşımaktadır.
Tebriz’de doğan Ahad çok küçük yaştan itibaren ateşle oynamayı sevmiştir. Ebeveynlerinin kendisine ateşle oynamayı yasaklamaları şüphesiz ki ateş konusuna ilgisini çok daha arttırmıştır. Babasının halı ve kumaş tüccarlarından biri olması onun küçük yaşlardan desenler ve çeşitli kumaşlarla iç içe büyümesine neden olmuştur. Gizlice ateşle oynadığı bir gün ateşin annesinin kumaşları üzerine düşüp onları yakması ve kumaş parçalarının birbirlerine yapışmaları bilinçaltına yerleşmiştir. 2011 de üniversitede grafik öğrenimine başlayan Ahad, bu eğitimi yeterli bulmayarak okulu terk etmiştir. Kendi kendisini yetiştirme yönünü seçen Ahad, köklü İran sanatından, özellikle minyatür ve tezbihten ilham almıştır.
İran’lı ünlü şair Şiraz’ın Malum ki birbirinin uzvudur beşer dediği gibi doğa, felsefe, sevgi odaklı, evrenle insan ilişkilerini ve insanları birleştiren eserler ortaya koymuştur.
Evrimi, insanın aşk ve sevgiyle oluşturduğu hayat enerjisini ortaya çıkaran Ahad Saadi, çocukluğunda bilinçaltına yerleşen ateşin kumaşlara düşmesi olayının etkisiyle, resim çiziminde yepyeni bir biçim doğurmuştur: Azarnegari.
Ahad Saadi eserlerinde; resim çiziminde fırçayı atmış, yerine ateşi koymuş, resimlerindeki renkler ise boya yerine kumaşlar olmuştur. Aşkın ateşiyle sanata dönen diye isimlendirilen eserlerine baktığımızda; kişisel köklerimiz üzerinde durarak, göğe yükselmemizi, felsefenin edebiyatın ve duyguların kumaş parçalarınla birleşip sanata dönüşümünü yaşarız.
Ateş kişinin bütün enerjisinin kaynağıdır. Bir yerde alev olmalıdır ki ışık olabilsin diyen Carl Jung’un bu söylediği söz, Ahad Saadi’nin eserlerinde canlanmaktadır.
Bir Cevap Bırakın