EN ÇOK ZAMANIN (ŞİİR)

göz ne zaman kulak ne zaman

ellerimiz bir zaman yollarımız bir zaman

kumdan kaleleri yıkan dalgalar gibi

kavuşurken yalnızlığına kıyıların

susarken susulması gereken her yerde

konuşurken konuşulması gereken bir yerde

bir yüz bir yüze ne anlatır?

 

uykusu bölünmüş çocukların ağrısı

kuşun kurdun yaprağın çağrısı

kuyuda susuzluk suda kuyusuzluk

huysuzluk çağında huy edinen dervişin

kişneyen kelimelere yüklediği anlam

belki bir yerde hayata adanan

dokunuşları değil mi zamanın?

 

o yerler hep vardı hep yoktu

o yerler bir vardı bir yoktu

yeni çağlara yeni masallar uydurulmalı

kaftanını çıkarıp şiir hayata

hayat şiire doğru çoğalmalı

daha ne olsun ki kendine azalan

geçmişin rüyasıyla avunan ozan?

 

yoksa

zaman mı

bizi bozan?

 

 

Resim: Hakan Gürsoytrak

Bir Cevap Bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.