“Evrende yalnızca kara kedi biçiminde delikler vardır.”*
Bekliyordum
Acının tepesinde toplanmış saçlarıma
Bakım yapıyordu beklemenin serumu
Kalemde öfkelenmiş sözcüklerden yapılmıştı
Geçirimsiz bir düş tabakasının edindiği küften…
Elektrikler gitti sonra o incecik iz kaldı ekranda
Başka bir evrene açılan kapılardan olsa ya dedim
Fakat kara bir palto lekesi mi görüyorum hâlâ
Gözümden geçen görmenin kendisinden daha konuşkan
Allah bakmadığında paltosunu açtı orada
Evrende kara palto biçiminde de delikler vardır
Ve oradan kara bir uyku, bor ve yalan çıkarılır
Ama sondaj ama şu bu
Çok kararmış tarihsiz ve ıslak adamları var
Allah görmeden gösteriyor onlara eksik parmaklarını
Çok kullanılmış bir şarkının altında yıkatıyor hepsini
Ama solfej ama şu bu
Deve dikenlerinin ve ayrık otlarının
Oylarıyla reddediliyor
Kırlangıçların imar planları
Kuşların diline yeni sözcükler giriyor artık
Adalar denizin karnına saklanıyor
Boş bir ekranda konuşturuyorum ormanı ben de
Ama dublaj ama şu bu
Elektrik kesilince gördüm duvarda
Palto biçiminde bir vudu doll çizmişti gecenin zihni oraya
Bahçedeki zeytinin iğneleri
Batıp çıkıyordu rüzgârla karnına
Emprimeyi taftaya övüp de düğmelemiş
Ama kolaj ama şu bu
Demek başka yaşamalar var
Işık ile karanlık arasında
Toprakla suyun arasında, yalnız taşın bildiği
Ve bir taş olarak karşı durmak da kamaştırabilir kalbi
Duvara çizili kalbi de
Bir daha ısırabilir zeytinin grameri
Ama peyzaj ama şu bu
*Küçük Şeylerin Tanrısı
Resim: Antonio Cosentino
Bir Cevap Bırakın