Çıkınca pervanenin çukurundan iki çizgisi vardı inkarın varlığı inkar yokluğu inkar Döndüğü yerde kelepçe Sözle gelir ipini çeker Farenin yendiği deney bir gün mürettebatını yer kaynadıkça kazan cadılar İrinlerini yakar Tesellisine düşman olur yemin Acının cesaretiyle boyanır siyah beyaza zarflar açılır mektuplar kapanır Kana bilek karışınca gücün yetmez üzülmeye masaldır evin nüshası hüzündür neşenin hakkı...
Son Yazılar:
NEW YORK’TA DUVARDAKİ KAN
Dişi Konçerto (Şiir)
Yaratıcılığın Kırılgan Doğası ve Sahiplik Krizi
Çığlık (Şiir)
Brieflyart Galeri’de Yeni Sergi: “Ağaçlar Gibi Konuşmak”
ALO PAPA ÇARLİ TANGO (ŞİİR)
16. İtalyan Kültür Merkezi Arkeoloji Sempozyumu
Kandırmaca (Şiir)
YAŞANMAMIŞ TARİHE NOTLAR SERGİSİ: HABİP AYDOĞDU
GİDELİM BURALARDAN (ŞİİR)
EN KAHRAMAN RIDVAN
Işık Tanrısında Ucuz Edebiyat Radyasyonu
GİZ (ŞİİR)
Bir Sonbahar Sabahı Bedri Rahmi’yi Anmak
BİAT KÜLTÜRÜNÜN “ENTELEKTÜEL” AKTÖRLERİ
2025-08 YILDIZ CİNAYETİ ŞÜPHELİ İFADE TUTANAĞI (ÖYKÜ)
CASABLANCA: RICK’S CAFE
kıs(s)alar… (şiir)
CÜMLESİZ BİR ŞARKI (ŞİİR)
Ana Sayfa
Nur Karagöz