Yukarıdan görünen, hep aynı sahnelerin çekildiği filmin setinde sis perdesini yırtarak başlarını gökyüzüne uzatmış rengârenk şemsiyeler. Yüksel Caddesi kalabalığının arasında bir çift, inip kalkan göğüslerde eller, diz çökmüş bir erkek ortada, kanat takmış kız çemberi kırıp uçacak tutmasalar. “Evet!” geldiği an alkışlar, tebrikler, çığlıklar, onca gürültü patırtı içinde yükseliyor bir çift kumru görünmeden gökyüzüne.
Son Yazılar:
Tuğçe Diri’nin Kişisel Sergisi “Sessiz Tanıklar” Anna Laudel Bodrum’da
SANAT VE TOPLUMSAL İLETİŞİM
Aysun Öner’in Yeni Kitabı: Kültürel Zeynalar ve Ninalar
HATIRLAMAK: HAFIZANIN KANAYAN YARASIDIR
YENİ ŞİRİNLER FİLMİ VE ŞİRİNLER’İN “KOMÜNİSTLİĞİ”
Zamanın Sessiz Tanığı: İzzet Keribar’ın Analogdan Dijitale Yolculuğu
ONLAR ARTIK BURADA OTURMUYOR
halka sanat projesi’nin Yeni Sergisi “Küçük Çanlar Çınladığında” Datça’da
YANLIŞ BİR HAYAT DOĞRU YAŞANIR MI YA DA PARAZİT
SANATÇI EVİ MÜZELERİ: Müze Sahibi Olmanın Dayanılmaz Cazibesi
Harold Pinter: Kitle-İktidar İlişkisi Bağlamında Git Gel Dolap
SANAT EVRENİNDE EDEBİYAT
Kira Kontratı (Öykü)
“Gündüz Rüyaları”ndan “Geyikli Gece”ye
AHMET GÜNEŞTEKİN’E URLA’DA MÜZE KIYAĞI MI VAR?
#eklitera Temmuz Şiir Seçkisi
John Ruskin: Modern Düşünce ve Yaşama Etkisi -II
HOLLYWOOD KAÇAĞI; JOHN BERRY ve KAYSERİLİ MUHBİR ELIA KAZAN
Fikret Mualla’nın 58. Ölüm Yıldönümünde Anlamlı Buluşma
Ana Sayfa
Ahmet Rıfat İlhan