Z.A. hayatını kara deliklere adadığı günden beri bahçesinden gelmesini umut ettiği o sesi bekliyordu. Günün birinde bahçesinde gitgide büyüyen o kara deliklerden bir ses gelecek ve tıpkı deniz kıyısı kumsallarda bir zamanlar kendi deliğini en dip arzuyla açarken, gevşetirken, dünya dünya olmaktan çıkar ve bütün genişliğiyle içine dolarken duyduğu o sesi duyacaktı. Bıyıklı adam evde...
Son Yazılar:
geri sar. (şiir)
ÖZGÜL AĞIRLIK (ŞİİR)
DAVID CRONENBERG’İN YENİ FİLMİ KEFENLER
Kamboçya Tapınak Şehirleri: Angkor Wat ve Preah Vihear
DESTAN VE ŞİİRLERE TUTKUN BİR SANATÇI: M. LATİF SAĞLAM
Fırça ve boya kullanmayan ressam: Ahad Saadi
YOKLUĞUN SANCISI (ŞİİR)
ESKİ BİR KALP AĞRISI İÇİN (ŞİİR)
1218. Sokak (Şiir)
MODERNİZMİN ÇÖKÜŞÜ: POSTMODERNİZM
G-art Galeri’den Yeni Sergi: Everybody Knows-Herkes Biliyor…
Pandemide evde kal(a)mayanların güncesi: Sonbaharda Ölmek
METAMODERN SANAT
Sinema Tarihinde Köşe Taşı: Alain Resnais
İKİ KİMLİK ARASINDA: BİR ÖĞRETMEN-YAZARIN HİKÂYESİ
ESSAOUİRA DÜNYAYA TANITILIYOR
Apollon ve Dionisos Arasında: Sandrine Prévot
Mavi Bir Gece
Özdemir İnce’ye Dil, Kimlik ve Edebiyat Üzerine Bir Cevap: Şiirin Uyruğu Olur mu?
Ana Sayfa
Zafer Aracagök