Bir defasında fotografın resmedilmiş bir portrenin yerini alamayacağı gerçeği üzerine bir sanatçıyla tartışmak durumunda kalmıştım. Gayet emin bir biçimde, fotografın bir şans anı, oysa resmedilen portrenin gözlemlenmiş anlarının toplamı, dahası, niteliklerinin tasviri olduğunu söylüyordu. Sanatçı hiç bir zaman gerçek yaşamdaki bir insanın objektif sentezini eklememişti ama bireyselleştirmişti, idealize etmişti ve düşleyip aktarmıştı – sanki kişisel...
Son Yazılar:
ÇİRKİN ADAM (ŞİİR)
Mizahın ve Paradoksun Peşinde: Daniele Sigalot’un ‘Ve Şimdi Tamamen Farklı Bir Şey’ Sergisi
YIRTICI ARYALAR (ŞİİR)
Kargaşa / Pêle-Mêle / Disorder Yasemin Şenel Solo Sergisi
dışarısı (şiir)
HAZAN DER Kİ; BIRAK YAĞSIN (ŞİİR)
“Yaşanmamış Tarihe Notlar: Habip Aydoğdu ile Belleğin Kıyılarında” Sergisi CerModern’de Açılıyor
THEODOR WİESENGRUND ADORNO: AYDINLANMA VE KÜLTÜR ENDÜSTRİSİ
TRAJEDİNİN SUSKUNLUĞU: ANLATININ -GÜCÜNÜ KAYBEDEN- İFADESİZLİĞİ
GÖKTE ULUYAN BEDEN (ŞİİR)
ÇEVİRİ VE ÇEVİRMENLİK ÜZERİNE DÜŞÜNCELER
Körlük ve Direniş: Seda Boy’un ‘Breeding in Darkness’ Sergisi
Uykusuz Yüzyıllar (Şiir)
Dilek Özalp’ın resimlerinde sembolik formlar
sütliman (şiir)
Dervişler (Şiir)
212 PHOTOGRAPHY ISTANBUL ULUSLARARASI FOTOĞRAF YARIŞMASI’NIN BAŞVURU TARİHİ 14 EYLÜL’E KADAR UZATILDI!
9. Akdeniz Estetik Kongresi Türkiye’de
Hafızanın Sohbetinde: Bellek İstanbul’un İlk Buluşması
Ana Sayfa
Alexandr Rodchenko