Şair, romancı ve gazeteci Syl Cheney Coker, 28 Haziran 1945 tarihinde Freetown’da doğdu. İlk öğrenimini Sierra Leone’de tamamladı. Yüksek öğrenimini ise, 1966 yılında gittiği Amerika Birleşik Devletleri’nde yaptı; Kaliforniya, Oregon, Wisconsin üniversitelerinde. Kısa süreliğine Sierra Leone’ye döndü. !975’te Filipinler Üniversitesi’nden bir çağrı aldı. İki yıl sonra Maiduguri Üniversitesi’nde ders vermek üzere Nijerya’ya taşındı. 1988’de Amerika Birleşik Devletleri’ne yine gitti. Cheney’in ülkesine ikinci kez dönüşü 1990 yılında gerçekleşti. Bu sırada Vanguard Gazetesi’nin editörlüğünü üstlendi. 1997’deki askeri darbe sonrası muhalif olarak hedef alındı. Başka bir sürgün yazar Wole Soyinka’nın çabalarıyla Las Vegas’taki İltica Şehri programına davet edildi. 2016’da Nijeryalı şair arkadaşı Niyi Osundare ile Chivas DeVinck’in yönetmenliği altında çevrilen The Poets adlı filme konu oldu. Fransız ve Latin Amerika edebiyat tarzlarının, yazım tekniklerinin ülkesinde tanıtılmasına öncülük etti. Hayatının çoğunu sürgünde geçirdi. 2003’den beri ülkesiyle Amerika Birleşik Devletleri arasında mekik dokuyan Cheney’in eserlerinden bazıları:
The Road to Jamaica (1969), Concerto for an Exile: Poems, (London: Heinemann, 1973), The Graveyard Also Has Teeth, (London: Heinemann, 1980), The Blood in the Desert’s Eyes: Poems (London: Heinemann, 1990), The Last Harmattan of Alusine Dunbar (London: Heinemann, 1990), Sacred River (roman, Ohio University Press, 2013), Jollof Boy (anı, Independently Published, 2025)
Köylüler
Acıyı: köylülerin acısını dile getiriyorum ben!
sefaletlerini hayal etmenin ama bunu hiç bilmemenin acısını
hamamböcekleri sarmış barakalara onları tıkıştırmanın acısını
köleler gibi davranmanın acısı
anlamadıkları soyut kuramları anlatmanın acısını
üzgün bakışlarının, ezilmiş ruhlarının acısını
parti desteği sağlamaksızın parti kartları sağlamanın acısını
ziyafet gecelerinde değil, seçim gününde onları hatırlamanın acısını
onlara tatlı sözler söylemenin ama küflü ekmek vermenin acısını
kullanılmadıkları için nemlenmiş ocaklarının acısını
yakıcı asfaltta çıplak ayakla yürümelerinin acısını
açlık yüzünden karınları şişmiş çocuklarının acısını
uzun ve sefil gecelerin acısını
delik deşik olmuş saz çatılı kulübelerinin acısını
oteller dikmenin ama dikilen otelleri onlara yasaklamanın acısını
limuzin konvoylarını izlemenin acısını
konuklarını Tanrı’nın bildiği, ihtişamlı devlet balolarının acısını
akıl ermez -ism eklerinin, anlaşılmaz dillerin acısını
katlanılmaz eğitim ücretlerinin acısını, işsizlik ortadayken
bütün acıları dile getiriyorum, bütün acıları
özellikle onların lanet olası sabırlarını yoklama acısını
Dikkatli ol, Afrika! sabırları tükeniyor köylülerin!
Çeviren: İlyas Tunç
Resim: Van Gogh
Bir Cevap Bırakın