Hayatının ve sanat yaşamının son on yıllık sürecinde, Beuys sosyal heykel kuramını bulma umudunun üzerine gerçek bir ekonomi politik inşa etti. Beuys’un ekonomi politiği, insanın evrensel yetisinden daha fazlası olan yaratıcılığa demir atmıştı; insanı insan yapan şey buydu. Kendisini ayaklarından yakalayıp bir heykel misali mühürleyen bir hastalık sonucunda Joseph Beuys, 21 Haziran 1986’da, Napoli’deki Capodimonte...
Son Yazılar:
Foto muhabiri Ali Öz’den bale ve dans fotoğrafları sergisi
Titanik Harriet Quimby’nin Rekorunu da Batırdı
YENİDEN BAŞLAYAN AVANGARD: KAVRAMSAL SANAT
HALKÇI PAMUK PRENSES
Institut français Goncourt ödüllü yazar Leïla Slimani’yi ağırlıyor
Bir Fethiye Sözlüğü: Dilce, Köyce, Anıca
NÂZIM HİKMET NEW YORK’TA (OYUN)
Ravel 150: Üç Usta Piyanistten Türkiye Turnesi
GIORGIONE – LA TEMPESTA (FIRTINA) ÜZERİNE BİR İNCELEME
Hasan Sarıtaş Gallery’de Yeni Sergi: Harun Acı-Bakmak & Görmek
AGORA (ŞİİR)
HALFETİ’DE BİR SERGİ: KOKUYU TAŞIMAK
VANESSA REDGRAVE: “ÇOK DAHA İYİ OLACAK!”
Zafer Malkoç Solo Sergisi Artweeks Istanbul’da
Sosyolojik Bir Okuma Bağlamında Kişi İsimleri
Sessizlik (Şiir)
Sivil İtaatsizlik Bilinci Üzerine
Temür Köran’dan Sezgiler ve İzler Sergisi
Edebiyat Tarihinin Bilinmeyen Sayfası: Baudelaire’in Hugo Nefreti
Ana Sayfa
THIERRY DUVE
Yazar: THIERRY DUVE
Andy Warhol ya da Mükemmelleşmiş Makine
Sanat severleri Campbell’s çorba konservesiyle yüz yüze getirerek zaten çoktandır neye dönüşmüş olduklarını tescil eder. Sanat severler tüketicidir ve resim bir metadır. Yine de Warhol bu duruma şahitlik eder; sinik bir ayna misali içeriğe kendinden bir şey katmadan olduğu gibi yansıtır. Şayet sanatta modernitenin tüm umudu yaratıcılık, yabancılaşmama, şeyleşmeme mitlerine bağlıysa, Warhol modernist değildir. Joseph...