tutup bir gül getirsem saf tutmuşların bakışlarından yontulmuş bir gül uzuvları yeryüzüne dağılmış İsa kucaklasın donmuş çocuk bedenlerini ki orada acı devinimsiz kaya kesik bir el gibi boğazına dizilen dünya saflar karıştı biz kimlerdik haritaya yayılan...
Son Yazılar:
Çocukluğum (Şiir)
Kıyısız Fotoğraf (Şiir)
UÇURUM (ŞİİR)
İnbu Bel Arhi (Şiir)
dörtleme (şiir)
New York’ta Bir Ugandalı: Zohran Mamdani
Offspace’in İlk Sergisi: Metamorfoz Pop-Up Üzerine
İNSANİ DEĞERLERİN MASALSI BİR YORUMU: KİSE-YE BERENÇ
Kurdun Ayak İzleri: Romanya
TİTANE ve ALPHA: ŞEFKATİN SAĞALTICILIĞINDAN ŞEFKATİN SINIRINA MI?
Arka Plan Estetiği ve Müziğin Kaybolan Merkeziliği
POLİTİKLEŞMİŞ TARİHSELLİK: FÜTÜRİZM
Yerli Bilimkurgu: Geleceğin Tarihi-Sıkışmışlık öyküleri
Namibya: Çölün Metafiziği
Antakya 13. Uluslararası Film Festivali Finalistleri Açıklandı
Karanlıktan Işığa: Elif Erdem’in Floransa Bienali Yolculuğu
Gökmen Yener: “Düzyazı beni özgürleştirdi diyebilirim.”
“REWIND / SLOVENYA” SERGİSİ 6 KASIM’DA CERMODERN’DE
ARTWEEKS: SANAT FARKLI BİR VAROLUŞ TARZIDIR
Ana Sayfa
Çiğdem Sezer
